ÒPTIM, ÒPTIMA adj. Boníssim; extremadament bo; cast. óptimo. Perque's demostre òptima proporció e conveniència, Albert G., Ques. ¿No és ver, oh mon pare òptim?, Riber Miny. 95. Fon.: ɔ́ptim (Barc.); ɔ̞́ptim (Val.); ɔ̞́ttim (Palma). Etim.: pres del llatí optĭmu, mat. sign.