DIEC2
DDLC
CTILC
BDLEX
Sinňnims
CIT
TERMCATAFALAC m.
Demostració d'amor o de simpatía per mitjŕ de paraules o d'obres afectuoses; acte i efecte d'afalagar; cast. halago. Perque ma carn. qui m'estŕ molt rebelle, haj' afalach, Ausias March cv. Besantla en la boca ab mil graciosos afalachs, Alegre Transf. 54. També mon cor nodrires de falsos afalachs, Llorente Versos, i, 66. I l'afalac d'aquella veu sonora, Llor Laura 149.
Fon.: əfəlák (or., bal.); afalák (occ., val.).
Etim.: postverbal de afalagar.