DIEC2
DDLC
CTILC
BDLEX
Sinònims
CIT
TERMCATATACONADOR m.
|| 1. Sabater que es dedica a ataconar o adobar sabates velles (Cat., Mall.); cast. remendón. En Joan... ataconador, Inv. Pellisso. Un portalet en lo qu'hi treballa un ataconador, Vilanova Obres, iv, 121.
|| 2. Qui atacona o dóna ventim (Cat.); cast. zurrador. Lo rector de Vallbona, ataconador de poetas pedantes, Vida del Rector de Vallfogona, 1700.
Fon.: ətəkunəðó (or.); atakonaðó (occ.); ətəkonəðó (mall.).