DIEC2
DDLC
CTILC
BDLEX
Sinňnims
CIT
TERMCATESTUPEFACTE, -ACTA adj.
Colpit d'estupefacció; cast. estupefacto. En Temme, en canvi, embriagat de son i de delícies, estava com estupefacte, Ruyra Pinya, ii, 205.
Fon.: əstupəfáktə (Barc.); estupefákte (Val.); əstupəfáttə (Palma).
Etim.: pres del llatí stupefactu, mat. sign.