DIEC2
DDLC
CTILC
BDLEX
Sinònims
CIT
TERMCATINJURIAR v. tr.
Ofendre, fer injúria; cast. injuriar. Temera hom injuriar son proisme, Llull Cavall. 9 vo. Venia a clamar aprés del frare qui l'hauia injuriat, Eximplis, ii, 270.
Fon.: iɲʒuɾiá (or., bal.); iɲʤuɾiá (occ.); iɲʧuɾiáɾ (val.).
Var. ant. i dial.: enjuriar (Valter Gris. 7 vo).
Etim.: pres del llatí iniūriare, mat. sign.